गणपत वाणी

गणपत वाणी विडी पिताना चावायाचा नुसतीच काडी,
म्हणायचा अन् मनाशीच की ह्या जागेवर बांधीन माडी !

मिचकावुनी मग उजवा डोळा आणी उडवुनी डावी भिवयी,
भिरकावुनी ती तशीच द्यायचा लकेर बेचव जैसा गवई !

गिर्र्हाइकाची कदर राखणे; जिरे, धणे अन् धान्ये गळित,
खोबरेल अन् तेल तिळीचे विकून बसणे हिशेब कोळीत !

स्वप्नांवरती धूर सांडणे क्वचित बिडीचा वा पणतीचा,
मिणमिण जळत्या; आणी लेटणे वाचीत गाथा श्रीतुक्याची !

गोणपटावर विटकररंगी सतरंजी अन् उशास पोते,
आडोशाला वास तुपाचा; असे झोपणे माहित होते !

काडे गणपत वाण्याने ज्या हाडांची ही ऐसी केली,
दुकानातल्या जमीनीस ती सदैव रुतली आणिक रुतली !

काड्या गणपत वाण्याने ज्या चावुनी चावुनी फेकून दिधल्या,
दुकानातल्या जमीनीस त्या सदैव रुतल्या आणिक रुतल्या !

गणपत वाणी विडी बापडा पितापितांना मरुन गेला,
एक मागता डोळे दोन देव देतसे जन्मांधाला !

- बा सी मर्ढेकर


संदर्भ :- ही कविता पाठ्य पुस्तकात नव्हती कदाचित, पण कुठल्याशा अलंकाराचे (स्वभावोक्ती?) उदाहरण म्हणुन व्याकरणात होती. का आवडते...? Because it's just sooooooooooooo lovable!